‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

پیامبر و امامان‏ تأویل قرآن را می‏دانند

رضا استادی

«هو الذی انزل علیک الکتاب منه آیات محکمات هنّ ام الکتاب و اخر متشابهات فاما الذین فی قلوبهم زیغ فیتبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنة و ابتغاء تأویله و ما یعلم تأویله الا الله و الراسخون فی العلم یقولون آمنا به کل من عند ربنا و ما یذکر الا اولوالالباب» (سوره آل عمران آیه 7)

او است که کتاب(قرآن)را بر تو نازل کرده،بخشی از آیات آن«محکمات»هستند و این‏ محکمات«ام الکتاب»می‏باشند و بخشی دیگر از آیات آن«متشابهات»هستند پس کسانی‏ که در دلهاشان کجی و انحرافی است آیات متشابه آن را پیروی می‏کنند و منظورشان‏ فتنه جویی و تأویل آیات متشابه است،در صورتی که جز خدا و راسخان در علم،تاویل آنها را نمی‏داند (احتمال دیگر:در صورتی که جز خدا تأویل آنها را نمی‏داند و راسخان در علم می‏گویند...) [و راسخان در علم می‏گویند:] به قرآن ایمان داریم همه آیات آن از نزد پروردگارمان نازل شده است و جز صاحبان عقل و لبّ پند و اندرز نگیرند و یادآور نشوند.

صرف نظر از روایاتی که در تفسیر«و ما یعلم تأویله الا الله و الراسخون فی العلم..» می‏توان از آنها الهام گرفت در این جمله دو احتمال است:

1-«الراسخون»عطف به«الله»باشد و آیه اینطور معنی شود:تأویل متشابهات را کسی‏ جز خدا و راسخان در علم نمی‏داند.

2-«الراسخون»مبتدا باشد و آیه این طور معنی شود:تأویل متشابهات را جز خدا هیچ‏ کس نمی‏داند یعنی حتی راسخان در علم هم تأویل متشابهات را نمی‏دانند.

و بنا بر احتمال دوم سه جور می‏توان گفت:

1-راسخان در علم تأویل هیچ یک از آیات متشابهات را نمی‏دانند.

2-راسخان در علم،تأویل همه متشابهات را نمی‏دانند نه اینکه تأویل هیچ یک را ندانند.

3-راسخان در علم،محتملات هر آیه متشابه را می‏دانند اما نمی‏دانند کدام یک از آنها مقصود است...

در این مقاله  استاد گرانقدر حوزه علمیه جناب آقای رضا استادی به بررسی مسأله و اثبات آن پرداخته اند

متن کامل مقاله را از پیوست دریافت کنید